17 Şubat 2011 Perşembe

ben hiç aynaya bakmıyorum..

kimse değil ben kendimi değersiz kılıyorum ben..
aslında ben acıtıyorum canımı
aslında ben sebep oluyorum geceleri gözümden düşen yaşa
insan kendine değer vermezse karşısındakinden nasıl değer bekler
ben en çok hatayı burda yapıyorum kendimi sevmiyorum
ben kendimi sevmezken insanların beni çook sevmesini bekliyorum
ben kendime güvenmezken onlardan sonsuz bir güven bekliyorum
ben kendime bakarken güzelliğimi görmezken onlar beni görsün istiyorum
ve en önemlisi yüreğimin temizliğini 'onlar' görsün istiyorum..
ben hiç aynaya bakmıyorum..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder